Tym, którzy smutni, którzy zgnębieni
W milczeniu tylko i cierpią, i giną,
Tym dla serc trzeba jaśniejszych promieni
Nad idealną świecących krainą,
Im zimne słowa mędrców nie wystarczą
I praw koniecznych bezwzględna powaga
Nie będzie dla nich osłoną ni tarczą,
Gdy serce gwałtem szczęścia się domaga.
Trzeba im pociech, których nie da życie;
Trzeba anielskich uśmiechów w błękicie;
Trzeba litosnej nad światem opieki;
Trzeba miłości wiecznej, choć dalekiej...
Tym, którzy smutni czuje się winny - inna () Czuje się winny,czuje się bezsilny, że nie mogę nic zrobić,że nie mogę pomóc.Dogorywają, są ięzieni, w nieludzkich warunkach,przez cały czas stopy maja zanurzone w wodzie ,wszędzie wilgoć i zimno.Umierają jak muchy,tam gdzie stoją, trupy leżą niesprzątnięte.Umierają zapomniani przez Boga zołnierze.