Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
Astry
Adam Asnyk
Znowu więdną wszystkie zioła,
Tylko srebrne astry kwitną,
Zapatrzone w chłodną niebios
Toń błękitną.
Jakże smutna teraz jesień,
Ach, smutniejsza niż przed laty,
Choć tak samo żółkną liście.
Więdną kwiaty,
I tak samo noc miesięczna
Sieje jasność, smutek, ciszę
I tak samo drzew wierzchołki
Wiatr kołysze.
Ale teraz braknie sercu
Tych upojeń i uniesień,
Co swym czarem ożywiały
Smutną jesień.
Dawniej miała noc jesienna
Dźwięk rozkoszy w swoim hymnie,
Bo aielska, czysta postać
Stała przy mnie.
Przypominam jeszcze teraz
Bladej twarzy alabastry,
Kruzce włosy, a we włosach
Srebrne astry.
Widzę jeszcze ciemne oczy
I pieszczotę w ich spojrzeniu
Widzę wszystko w księżycowym
Oświetleniu.
Wersja do druku Wyślij znajomemuKomentarze
artykuł / utwór:
Astry- Astry - GK ()
Wiersz ten poświęcam pamięci tragicznej śmierci mojego taty.Mama w tym czasie zrywała astry w ogródku!
- Astry - Dominika (domi777 {at} buziaczek.pl)
Wiersz w sam raz do opracowania na język polski. Niedługi,zwięzły i dobrze skonstruowany.
Dodaj komentarz